การวินิจฉัยโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ (erectile dysfunction หรือ ED) เป็นเรื่องง่าย แต่การบ่งชี้ว่าทำไมผู้ชายคนหนึ่งถึงเกิดนกเขาไม่ขันขึ้นมานั้นเป็นเรื่องที่ยากกว่ามาก การระบุสาเหตุของโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศมักเริ่มต้นด้วยการสัมภาษณ์ผู้ป่วย ตามด้วยการตรวจร่างกาย และบางทีอาจมีการทดสอบในห้องปฏิบัติการ ขั้นตอนแรกที่สำคัญคือการแยกแยะว่าผู้ชายคนหนึ่งเป็นโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศหรือว่ามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องเพศอื่น ๆ หรือไม่ เช่น การหลั่ง การถึงจุดสุดยอด หรือความต้องการทางเพศ

วิธีการจัดการปัญหาหย่อนสมรรถภาพทางเพศ
การวินิจฉัย
เมื่อแน่ใจแล้วว่าเป็นโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ แพทย์จะเรียนรู้ธรรมชาติของโรคที่คนไข้เป็นอยู่ การค้นหาสาเหตุโรคเริ่มต้นด้วยการถามคำถามต่าง ๆ เพื่อรวบรวมประวัติทางการแพทย์ เรื่องเพศ และจิตวิทยา
คำถามเหล่านี้สามารถช่วยบ่งชี้ได้ว่าโรคนกเขาไม่ขันร้ายแรงมากแค่ไหนและช่วยเปิดเผยภาวะทางการแพทย์หรือโรคที่อาจทำให้เกิดหรือทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนกับโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศของผู้ชายคนนั้น
บางครั้งแพทย์อาจขอให้ผู้ป่วยทำแบบสอบถามถึงสุขภาพทางเพศที่จะช่วยยืนยันได้ว่าผู้ป่วยเป็นโรคหย่อนสมรรถภาพจริง ๆ ผู้ชายที่เป็นโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศจะมีปัญหาการทำให้อวัยวะเพศแข็งตัวหรือรักษาความแข็งตัวของอวัยวะเพศเอาไว้ไม่ได้นาน
อายุและโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ
แม้ว่าโรคนกเขาไม่ขันเป็นโรคที่พบมากขึ้นเมื่อผู้ชายมีอายุมากขึ้น แต่อาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศไม่ใช่ส่วนหนึ่งของการมีอายุมากขึ้น โรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศสามารถเกิดขึ้นได้จากภาวะต่าง ๆ มากมายทั้งทางร่างกาย อารมณ์ ประสาท ฮอร์โมน หรือการใช้ยาบางชนิด โรคหย่อนสมรรถภาพบางชนิดอาจต้องใช้การรักษาทางการแพทย์ขึ้นอยู่กับสาเหตุของโรค อาการนกเขาไม่ขันเป็นเรื่องที่น่าเครียด น่ากลัว และน่าสับสนทั้งกับคุณผู้ชายและคู่รัก ดังนั้นทั้งคุณสามีและภรรยาต้องช่วยกันเพื่อจัดการกับปัญหานี้
ทางเลือกการรักษาโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ
ทางเลือกการรักษาโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศที่คุณสามารถเลือกได้จะขึ้นอยู่กับสาเหตุของโรค แพทย์จะทบทวนประวัติการรักษาของคุณ ตรวจร่างกาย ตรวจเลือดและตรวจปัสสาวะ เพื่อช่วยวินิจฉัยโรค หากคุณมีความต้องการทางเพศลดลง แพทย์อาจตรวจระดับฮอร์โมนเพศชายหรือเทสโทสเตอโรนในเลือดเพื่อตรวจสอบสุขภาพระบบต่อมไร้ท่อของคุณด้วย
หลังจากได้รับผลการตรวจจากห้องปฏิบัติการกลับมาแล้ว แพทย์จะพูดคุยเรื่องวิธีการรักษาขึ้นอยู่กับสาเหตุที่ทำให้นกเขาไม่ขัน วิธีการรักษามีหลายวิธีด้วยกัน เช่น
- การให้คำปรึกษาทางจิตวิทยา ทางเพศ หรือกับคู่รัก
- การให้ยากิน ยาที่แพทย์มักจะจ่ายให้ก็มีสามชนิด คือ ซิลเดนาฟิล ซิเตรต หรือ ไวอากร้า ทาดาลาฟิล ซิเตรต หรือ ซิอาลิส และ วาเดนาฟิล ซิเตรต หรือ เลวิตรา
- การรักษาด้วยฮอร์โมนทดแทน
- การใช้กระบอกสูญญากาศ
- การฉีดยาที่องคชาติ
การใช้ชีวิตที่รักษาสุขภาพมากขึ้นช่วยป้องกันโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศที่มักเกิดเมื่อผู้ชายมีอายุมากขึ้น อันที่จริงแล้วไม่ได้เกิดจากอายุที่มากขึ้น แต่เป็นเพราะการใช้ชีวิตที่ไม่ค่อยรักษาสุขภาพตลอดเวลาที่ผ่านมามากกว่า
ลองหันมาใส่ใจตนเองมากขึ้น ดังนี้
- เลิกสูบบุหรี่
- ออกกำลังกายให้มากขึ้น
- ลดความเครียด
- กินอาหารที่ดีต่อสุขภาพและได้สัดส่วนตามหมวดหมู่ที่เหมาะสม มีปริมาณผักและผลไม้มาก ๆ โปรตีนไร้ไขมัน และธัญพืชไม่ขัดสี
- การเข้าร่วมกลุ่มช่วยเหลือสำหรับผู้ป่วยโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ สอบถามแพทย์เกี่ยวกับเรื่องกลุ่มผู้ป่วยในท้องที่ของคุณหรือเข้าร่วมกลุ่มช่วยเหลือโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศออนไลน์ การพูดคุยสื่อสารกับผู้ที่เจอกับปัญหาลักษณะเดียวกันสามารถช่วยให้คุณเรียนรู้ที่จะจัดการกับโรคนกเขาไม่ขันได้
พูดคุยกับภรรยาของคุณเกี่ยวกับเรื่องโรคหย่อนสมรรถภาพทางเพศ
ส่วนใหญ่แล้วมักไม่ค่อยมีปัญหาในการพูดคุยกับคู่รักของคุณหรอกเพราะภรรยาคุณก็น่าจะสังเกตได้อยู่แล้ว บ่อยครั้งที่ผู้ชายต้องอธิบายสถานการณ์ให้กับภรรยาฟังแต่กลับไม่รู้ว่าจะอธิบายหรือจะใช้ถ้อยคำแบบไหน
การเริ่มต้นพูดคุยอาจใช้ประโยคลักษณะนี้ได้ เช่น
“มีเรื่องอะไรบางอย่างที่ผมต้องคุยกับคุณ”
“ผมมีปัญหาอะไรบางอย่างกับส่วนนั้นของผม/เรื่องส่วนนั้น/อวัยวะนั้น” (หรือใช้คำไหนก็ได้ที่คุณรู้สึกสบายใจจะพูด)
“ตลอดเวลาที่ผ่านมาหลายวัน/อาทิตย์/เดือน นกเขาผมไม่ขันเลย”
“ผมจะทำอะไรสักอย่างกับมัน และผมอยากให้คุณช่วยผม”
คุณควรยืดหยุ่นการให้นิยามของการมีเพศสัมพันธ์และการมีช่วงเวลาแนบชิดกับคนรัก เปิดใจให้กว้างพูดคุยกันและค้นหาหนทางการให้ความสุขทางเพศแก่กันและกันด้วยวิธีใหม่ ๆ ไม่ว่าจะเป็นการใช้ปากทำรักหรือแม้กระทั่งช่องทางดิจิตอลในช่วงโหมโรงก็ช่วยลดความกดดันได้แทนที่จะไปเน้นแต่การสอดใส่ในการมีเพศสัมพันธ์เพียงอย่างเดียว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น